Το “Breath” (Αναπνοή) είναι μια ολιστική σκηνογραφική μεταφορά που δημιουργείται με την αίσθηση της ασυνείδητης εμπειρίας μέσα από ένα χώρο. Οι επισκέπτες βλέπουν μια ζωντανή προβολή να κινείται ρυθμικά σαν ένα παιχνίδι διαχωρισμού και επανένωσης εικόνων-αντανακλάσεων. Οι εικόνες άλλοτε αναγνωρίζονται και άλλοτε όχι, παράγοντας νόημα, μνήμη, σωματοποιημένη εμπειρία και επικοινωνία. Είναι σαν να εισέρχεται κάποιος σ’ έναν περιστρεφόμενο ιστό από συναισθηματικές και ψυχολογικές καταστάσεις, από ονειρικές προβολές. Άγνωστοι αριθμοί και εικόνες, μέσα στις αυταπάτες τους, ενεργούν ως διαδρομές στις οποίες κυριαρχούν οι σκέψεις, οι φόβοι και οι ελπίδες του κάθε ατόμου.

Το “Breath” παρουσιάζει ένα τρισδιάστατο αντικείμενο (το κοστούμι) σε μια δισδιάστατη επιφάνεια (λευκό πανί) με τη μορφή βίντεο προβολών και αντανακλάσεων. Με τις βίντεο αντανακλάσεις του καθρέφτη, δημιουργώ ένα περιβάλλον στο οποίο το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον συνυπάρχουν ταυτόχρονα. Η πραγματικότητα, όπως τη βιώνουμε συνειδητά, δεν είναι πραγματική. Ζούμε μέσα σ’ ένα όνειρο, σε μια προβαλλόμενη ψευδαίσθηση μέσα στο σύμπαν. Όλα γύρω μας οδηγούν στη διαστρέβλωση της δράσης μας, της σκέψης μας και της αντίληψής μας για τον κόσμο. Ο κόσμος αλλάζει, η ανθρωπότητα μεταβάλλεται στο χρόνο και εν συνεχεία αλλάζει και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε εμείς οι ίδιοι τον κόσμο. Όπως είχε πει ο Πλάτωνας, οι ιδέες και οι μορφές υπάρχουν κάπου ανεξάρτητα από το πεδίο του ορατού κόσμου και είμαστε ικανοί να γνωρίζουμε και να αντιλαμβανόμαστε μόνο τις αντανακλάσεις.

Αναπροσαρμόζοντας τις σχέσεις μεταξύ παρατηρητή και κόσμου, η αντίληψή μας δεν είναι ένα όραμα αλλά μόνο η χαλιναγώγηση του νου.

Η εικαστική εγκατάσταση “Breath” παρουσιάστηκε στα πλαίσια του “Open studio Scenography” στο Royal Central School of Speech and Drama, London (UK, 2016).