Το Νοέμβριο του 2017 έσπασα έναν καθρέφτη και έπειτα κόλλησα σχεδόν όλα τα κομμάτια του αφήνοντας επί τούτου ένα κενό στο κέντρο. Έπειτα ζήτησα από τυχαίους ανθρώπους να τραβήξουν μια selfie φωτογραφία με την αντανάκλαση τους στον καθρέφτη και να μου την προωθήσουν μέσω e-mail.

Αυτή η εικαστική εγκατάσταση είναι ένα σαρκαστικό σχόλιο προς τη σύγχρονη τάση των selfies και τους τρόπους με τους οποίους καθορίζουν τη συμπεριφορά μας, την εμφάνισή μας, τη δημοτικότητά μας, την ταυτότητά μας…

Σύμφωνα με τον Λακάν, οι καθρέφτες είναι μια μεταφορά για τη δυτική έννοια του εαυτού. Ο Λακάν θεωρεί το “εγώ” εξαρτώμενο από τα εξωτερικά αντικείμενα, από το “άλλο”. Καθώς το άτομο ωριμάζει και εισέρχεται στις κοινωνικές σχέσεις μέσω της γλώσσας αυτό το “άλλο” μέσα από κοινωνικά και γλωσσικά πλαίσια θα δώσει τελικά σε κάθε άτομο τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.

Ο Aaron Hess ασκεί κριτική σε αυτή την κατανόηση της selfie ως απλή έκφραση του ναρκισσισμού, και λέει ότι είναι κάτι βαθύτερο. Οι selfies παρουσιάζουν μια σχέση εξάρτησης σώματος και μηχανήματος  η οποία εξελίσσεται διαδικτυακά.

Επομένως, τι συμβαίνει όταν μπροστά στον καθρέφτη το μόνο πράγμα που βλέπουμε

είναι ένα κάποιο σώμα; Λείπει η ταυτότητά του ή του δίνεται μια καινούρια ταυτότητα;

*H εικαστική εγκατάσταση “Perfect Selfie” παρουσιάστηκε σε ομαδική έκθεση στον χώρο HOOP στη Χάγη (Ολλανδία)